de weggooitest

ik deed de weggooitest. Deze test ging na hoeveel eten in verspil door weg te gooien. Mijn resultaat kan u hieronder lezen

Oei! Op basis van deze test gooit u meer voedsel weg dan we gemiddeld doen in Nederland. En waarschijnlijk is dit meer dan u van uzelf denkt! Gemiddeld gooit de Nederlander jaarlijks ruim 40 kilo goed voedsel in de afvalbak. Dat kost gemiddeld 150 euro per jaar. Voedselverspilling is een vorm van energieverspilling. Voordat een maaltijd bij u op tafel staat, hebben de ingrediënten vaak al een lange weg afgelegd. Producten worden geteeld, vervoerd, bewerkt en verpakt. Dit kost allemaal energie. Als u een bruikbaar product uiteindelijk weggooit, is dat allemaal voor niets geweest. Weggooien is zonde, want eten is om op te eten.
Voedselverspilling kent vele kanten. Let bijvoorbeeld tijdens het koken op dat u niet meer kookt dan de eters op kunnen. Twijfelt u of een maaltijd genoeg zal zijn, maak dan wat extra van iets dat u kunt bewaren en de volgende dag op kunt eten. Om goed inzicht te krijgen in wat u allemaal weggooit, raden wij u aan het Invulformulier Voedselverspilling te downloaden. Hierop houdt u twee weken bij wat u aan eten weggooit, vervolgens rekenen wij voor u om hoeveel kilo dit op jaarbasis is.

God en lijden

in deze quote herken ik mezelf heel sterk, want ik heb het nog altijd heel moeilijk met de dood van mijn opa omdat deze zeer onverwachts was en omdat er nog altijd niet echt een duidelijkheid is over hoe het komt dat hij niks heeft laten weten, hoe hij zich voelde,... Heel veel vragen die de verwerking van het verlies moeilijk maken

Ik ben van mening dat je niet altijd iets terug moet krijgen wanneer je iemand eens helpt. Dit zou voor iedereen een standaard moeten zijn. Wanneer ik mensen kan helpen zonder er iets voor in de plaats te krijgen dan geeft mij dit veel meer voldoening en dat geeft zin aan mijn leven. En meestal krijg je toch wel iets terug, dan niks materieels, maar ik vind een lach, een bedankt al een beloning.
 

ik koos deze afbeelding omdat ik het wel een hele mooie tekst vind dat er op staat. Het doet me nadenken .

Vele mensen vragen zich af welke rol God heeft in het lijden van de mens. Hiermee verwijs ik ook graag naar punt 4 in de cursus: De godsvraag en het lijden.
In dit deel heb je de verschillende visies over hoe de mens kan denken over God.
Eenderzijds zijn er mensen die denken dat God het kwaad wilt en dat alles een doel heeft , ook het lijden. Dan heb je ook de mensen die denken dat God helemaal geen pijn en wreedheid wilt op de wereld en dus kwaad wordt van al da lijden. En als laatste heb je dan de mensen die niet geloven in een God die lijden wil, dus er vanuit gaan dat God afwezig is.

 

 

Muziek en lijden

 

 

deze 2 liedjes passen volgens mij helemaal bij het thema de mens en lijden. In het eerste liedje van Regina Spektor worden eigenlijk alle soorten lijden aangehaald. In dear mister president wordt er door Pink meer gespeeld op de gevoelens.
Maar ik vind persoonlijk dat je bij alle 2 de liedjes wel eens stilstaat bij wat er gezongen wordt. Dit zorgde bij mij wel voor het besef dat we eigenlijk in een wrede wereld leven , waar lijden iets dagelijks is. Niemand blijft gespaard van lijden omdat er zoveel verschillende soorten lijden zijn.
Ik vind het wel belangrijk dat mensen in de loop der tijd iets positiefs kunnen koppelen aan hun lijden, ik denk dat je dan pas echt van verwerking kan spreken 

filmpje Te quiero , Mama

Jan doet vrijwilligerswerk in gevangenissen.
Hij trok van gevangenis naar gevangenis over de hele wereld. Dat veranderde zijn leven.

Hij zag de verschillende kanten van de mens; pijn , foltering , solidariteit , geluk...

Hij vindt dat het belangrijk is om ook het goede in de mens te zoeken, ook al zijn het misdadigers?
Jan vindt ook dat de mens meer aan elkaar moet zeggen wat ze goed doen, dit gebeurt volgens hem veel te weinig.

Hij leert in het ziekenhuis Gonzalo kennen , zijn moeder is palliatief. Gonzalo is drugsverslaafd, hierdoor raakt hij ook in de gevangenis. Zijn moeder stierf hier kort na. Jan kreeg de opdracht om dit te vertellen aan Gonzalo. Hierdoor beseft hij dat hij geen afscheid heeft kunnen nemen en voelt hij zich ook wel verantwoordelijk.
Hij heeft het heel moeilijk met de verwerking van de dood van zijn moeder. Hij gaat elke week naar de kerk om een kaarsje voor zijn moeder aan te steken en om zichzelf ook in vraag te stellen. Hij voelt de verbondenheid met zijn moeder. Hij vraagt dan ook vergiffenis aan God en hij vraagt om zijn moeder dichter bij hen te brengen.

zie filmfragment




ik vind dit een zeer aangrijpend verhaal, omdat ik mezelf ook goed in de plaats van Gonzalo kan stellen. Door een misstap in zijn leven, hier de drugsverslaving , heeft hij de kans om afscheid van zijn moeder te nemen gemist. Ik kan me inbeelden dat dit voor een heel groot schuldgevoel bij hem zorgt. Maar dat het hem tergelijk ook aanzet en motiveerd om het anders te doen.
Ook ik heb door verschillende misstappen in mijn leven grote kansen laten liggen waardoor ik mij ook erg schuldig voel. Ik vind het mooi da Gonzalo dan ook nog beroep kan doen op God om hem dichter bij zijn moeder te brengen. Ikzelf twijfel soms sterk aan het bestaan van God omdat er juist zo'n slechte dingen in de wereld gebeuren, maar ik geef toe, wanneer ik het moeilijk heb dan vraag ik soms aan 'iemand' om me de kracht te geven om door te zetten en niet op te geven.

Afscheid van pasgeboren leven

http://www.tvzorg.be/v/afscheid-van-pasgeboren-leven/

Ik vind dit een verschrikkelijke situatie waarin deze ouders zich hebben bevonden. Ik denk dat een kind afgeven het ergste is wat je als ouder kan tegenkomen. Maar de video zelf vind ik wel heel hartverwarmend. Je ziet aan de ouders dat ze door de steun van de pastorale dienst al hele stappen hebben gezet in het rouwproces. Voor de ouders was het heel belangrijk dat hun kindje nog gedoopt werd voor het stierf. Ik denk dat dit de waarden zijn die een mens heeft, die dan op de voorgrond komen.

In het filmpje komt ook naar voor dat rouwen een sociaal gegeven is, de doop van Achil was naast een emotioneel moment ook een warm en mooi familie moment. De verbondenheid die je dan voelt, omdat iedereen om hetzelfde rouwt is voor velen een steun
Ook vermelden ze de hoop die de ouders toch nog hadden voor ze het slechte nieuws kregen. Dit vind ik typisch aan de mens, ook al weten ze dat het niet goed gaat, de hoop blijft.

Ine getuigt in de video ook haar geloof in God. Ze heeft hem veel aanwezig geweten in het ziekenhuis en in haar job. Ze ziet God in mensen die goed doen voor andere, dit is God voor haar.
In haar job doet ze veel beroep op God, ze vraagt hem om haar de kracht te geven om deze job aan te kunnen.

Oscar et la dame Rose

Oscar et la dame Rose

 

Deze film gaat over Oscar, een 10 jarige kankerpatiëbt die te horen krijgt dat hij zal sterven. Hij is kwaad op zijn ouders omdat ze dit voor hem hebben verzwegen. Maar op een dag ontmoet hij la dame Rose, zij is heel rechtuit tegen hem en speelt een spelletje met hem. Zij doet zich voor als een grote bokskampioene en zegt tegen Oscar dat elke dag nu telt voor 10 jaar. Zo beleefd Oscar alle hoogte en diepte punten in zijn leven. Ook geeft ze hem de opdracht om elke dag een brief naar God te sturen, in elke brief mag hij 1 ding vragen

 

• op welke manier reageren de personages op het lijden

de ouders:
Deze reageren in het begin heel emotioneel, ze kunnen het niet over hun hart krijgen om hun zoon te vertellen dat hij gaat sterven. Ze vertroetelen hem dan ook in het begin heel hard door cadeautjes. Maar Oscar is boos op hen , waardoor hij ze wat afstoot. Naar mate de film verder gaat beseffen ze het ook dat Oscar de waarheid verdient.

Oscar:
Oscar zelf is vooral in de war en kwaad in het begin. Hij heeft veel vragen , maar door de aanpak van mevrouw Rose leert hij zijn gevoelens uiten en ermee omgaan

madame Rose:
 Zij neemt het lijden op een speelse manier op en probeert zo eerlijk mogelijk te zijn , maar toch op een positieve manier

 

 

Ik vond dit een hele mooie en ontroerende film. Het ging over een zwaar thema, maar door de manier waar mevrouw Rose met Oscar omging maakte het al heel wat lichter.
Je zag de waarden van het leven terugkomen in de film.
Ik vond het een hele warme film en vond het ook heel goed gevonden hoe Rose de situatie met haar fantasie aanpakte.
wat me het meest aansprak in de film is dat het een waargebeurd verhaal zou kunnen zijn. Ik vond het echt mooi hoe mevrouw Rose op een heel subtiele manier Oscar alle fasen in zijn leven liet doormaken. Ook de reacties van Oscar op de gebeurtenissen zijn heel mooi en ontroerend. Zoals wanneer hij naast het bed van zijn geliefde zit te wachten na haar operatie. De woorden klinken al zo volwassen voor zijn leeftijd, maar toch is hij nog maar een kind.

 



Afscheid nemen is voor iedereen zwaar en iedereen verwerkt het op zijn eigen manier. Ook heeft iedereen een andere visie op lijden en sterven , daarom vind ik het vaak zo moeilijk om te weten hoe ik gepast kan omgaan met iemand die lijdt.
Ik denk dat er enkele elementen zeer belangrijk zijn bij de omgang met mensen die aan het rouwen zijn.
ik vind het zelf belangrijk dat mensen naar me luisteren en me niet zeggen wat ik moet doen of hoe ik mij moet voelen. Want op die momenten heb je daar niks aan, want je weet wel wat je moet doen maar bent gewoon niet in staat.
Ik vind het ook belangrijk dat mensen me niet negeren omdat ik verdriet heb.

rituelen

Iedereen heeft andere rituelen om met lijden om te gaan. Het hangt af van persoon tot persoon , maar ook van cultuur tot cultuur. Bij sommigen is een begrafenis triest , bij anderen wordt er gedanst,...
Ook het herdenken van de overledenen is overal anders.
Wij christenen vieren Allerzielen, op 2 november herdenken wij onze dierbare overledenen. Het is een dag waarbij er extra stilgestaan wordt bij het verlies van deze personen.
Voor meer informatie over Allerzielen kan u naar dit filmpje kijken, hierin wordt verduidelijkt wat Allerzielen precies inhoudt.

Zelf vind ik Allerzielen een triestige dag waar ik wel extra stilsta bij het verlies van de persoon, maar ik vind wel niet dat deze dag mag gezien worden als de enigste dag waar we rouwen en denken aan de overledene. Want zelf denk ik elke dag aan mijn opa , maar op deze dag gaan we samen met de hele familie het graf van mijn opa bezoeken.
Het is voor mij een moment waar je weer die verbondenheid voelt, want je deelt met je familie hetzelfde verdriet. Maar het is zeker niet de enigste dag waar ik stilsta bij het verlies en de pijn van mijn opa.

Allerzielen is nu 1 ritueel, maar er zijn er zoveel meer. Wilt u wat meer weten over verschillende rituelen kijk dan naar dit filpje : klik hier

10 geboden

Iedereen heeft waarschijnlijk al gehoord van de 10 geboden.
De 10 geboden kunnen we zien als een soort richtlijn hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Je kan ze letterlijk interpreteren en deze zijn dan gericht naar god:¨

• http://www.youtube.com/watch?v=yP6e1TH24uE&feature=related

Of je kan ze ook vrij interpreteren en ze toepassen op iedereen van onze maatschappij:
http://www.youtube.com/watch?v=oXoBn8_IrAg
 

mens & medemens, hoe gaan we met elkaar om ?

Helft Belgische jongeren wantrouwt andere mensen

Een op de twee Belgische jongeren vertrouwt andere mensen niet.


Dat blijkt uit het onderzoek Connected, dat werd uitgevoerd door de jeugddienst voor informatie en preventie In Petto. Meer dan 1.700 jongeren, voornamelijk tussen 15 en 18 jaar oud, namen deel.
Diverse factoren hebben invloed op het wantrouwen jegens de medemens. Zo zijn meisjes iets negatiever ingesteld dan jongens: 55 tegen 44 procent. Ook het studieniveau speelt een grote rol. 73 procent van de leerlingen van het buitengewoon secundair onderwijs vertrouwt anderen niet. ASO-leerlingen hebben dan weer het meeste geloof in de mensen rondom hen: ‘slechts’ 41 procent oordeelt negatief.
In een klassiek gezin hebben jongeren minder angst (48 procent) dan in een nieuw samengesteld gezin (55 procent). Kinderen in een eenoudergezin komen er het bekaaidst af. Liefst 60 procent wantrouwt anderen.

uit dit artikel kan je dus afleiden dat de mensen meer en meer op zichzelf geworden zijn omdat er wantrouwen heerst onderling. Ik begrijp dit wel omdat er heel wat dingen in de media komen over diefstal, ontvoering,oplichters,... Zelf vertrouw ik ook niet snel mensen. Wanneer er iemand aan de deur belt die ik niet ken zal ik nooit de deur volledig opendoen en zal ik eerst eens door het raam kijken voor alleer ik de deur opendoe. Ik denk dat het een typisch kenmerk is voor onze maatschappij.
Mensen zoeken ook steeds minder contact met elkaar, ik denk dat daardoor ook het wantrouwen onderling groeit.
In zwolle hebben ze aan verschillende burgers gevraagd wat zij denken over het sociale contact tussen de mensen. Uit het filmpje kan je zien dat de grote meerderheid er niet tevreden over is. Ze vinden de mensen asociaal , niet vriendelijk en zelfs ronduit onbeleefd.
Ik vind ook dat er heel veel mensen zijn die niet beleefd zijn tegen anderen. Het gaat hier van verbaal geweld tot fysiek geweld.

wilt u het filmpje zien over Zwolle , klik dan hier  
 

Ecologische voetafdruk

Mijn ecologische voetafdruk bedraagt:
8.7 hectare of 87 000 vierkante meter.

8 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Belg( deze hoort bij de grootste van de wereld hier kan u een artikel lezen over de Belgische voetafdruk)
5.1 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Duitser
1.4 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Afrikaan

1.8 hectare is de duurzame voetafdruk, dit wil zeggen de oppervlakte waar iedereen recht op zou hebben.

Conclusie:
Mijn ecologische voetafdruk is duidelijk aan de hoge kant, ik zit 0.7 boven het gemiddelde van een Belg en maar liefst 7.3 hectare boven de voetafdruk van een Afrikaan.
Ook zie je dat de gemiddelde ecologische voetafdruk van de Belg veel hoger is dan de duurzame voetafdruk waardoor de oppervlakte niet eerlijk verdeeld is.

Ik kan mijn voetafdruk verkleinen door een spaardouchekop, spaarlampen te gebruiken, verse groenten en fruit te gebruiken, over te schakelen op groene stroom,...

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet echt milieubewust, en dus groen, leef. Ik gebruik bijna nooit de fiets en zelfs voor hele kleine afstanden gebruik ik de auto. Ook het gebruik van het openbaar vervoer kan beter.
Thuis kopen wij heel veel merkproducten in de winkel, eten we elke dag vis en vlees en letten we er niet op of het inheemse of uitheemse producten zijn die we nuttigen.
Het energieverbruik bij ons thuis ligt ook heel hoog, we gebruiken geen spaarlampen en alle toestellen blijven met de stekker in het stopcontact zitten ook al worden ze niet gebruikt.

Onze jaarlijkse reis is altijd met het vliegtuig en deze gaat meestal wel binnen Europa zijn.
Zo, als je een optelsommetje maakt van al deze dingen kan ik wel besluiten dat ik ook op een te grote voet leef. En hier ben ik niet zo tevreden mee.

Het moeilijkste te veranderen zijn de dingen rond de woning:
- bv: beter isoleren, veranderen naar groene energie: dit is moeilijk omdat dit een hele drastische verandering is waar er met mama en papa over moet gesproken worden.

ik denk ook dat mijn ouders het niet zouden zien zitten om hun voeding te veranderen omdat ze dit al zo gewoon zijn en graag elke dag vlees of vis eten , met de bijhorende producten, zonder rekening te houden of ze inheems of uitheems zijn. Toch heeft de hoeveelheid vlees en vis die een mens eet wel heel veel invloed op de ecologische voetafdruk. Dit is gebleken tijdens de actie 'Dagen Zonder Vlees' . Na 40 dagen geen vlees eten was de voetafdruk al met 160 ha gezakt . Klik hier als u het artikel wilt lezen

De jaarlijkse vliegvakantie zal ook niet snel veranderen omdat mijn mama en papa maar enkele dagen vrij hebben en deze niet willen spenderen in de auto om op de bestemming te raken.


Wat we wel kunnen veranderen is dat we erop kunnen letten dat we de toestellen uit schakelen, seizoensfruit kopen, deuren dicht als de verwarming aan staat, met de fiets naar de bakker,...

• Wilt u wat meer weten over de klimaatsveranderingen, het broeikaseffect of wat er in de toekomst gaan gebeuren surf dan naar :http://www.climatechallenge.be/nl/klimaatverandering-woord-en-beeld/wat-is-klimaatverandering.aspx

• Denkt u ook soms na over welke soort wereld wij gaan achterlaten aan onze kinderen en kleinkinderen? Jean-Paul Jaud maakte hier een documentaire over en deze heet Severn: La voix de Nos Enfants

 

Severn: La Voix de Nos Enfants

Zingeving en levensvragen

Iedereen over de hele wereld stelt zich wel vragen over de zin van het leven.. Waarom leef ik? Waarom is lijden nodig? Waarom ik? Wat is er na de dood?....

Ook Joël de Ceulaer vond zingeving en levensvragen een belangrijk thema in zijn leven en daarom schreef hij het boek Homo Sapiens. In dit boek staan allerlei meningen van mensen over zingeving van het leven.
In een gesprek voor Knack legt hij het boek wat uit en licht hij zijn mening over zijn zingeving en wereldbeeld toe.
http://www.youtube.com/watch?v=Z-cVoLysqEk ( indien u eens het gesprek wil bekijken)

Geloof vind ik iets heel persoonlijks, ik ga dan ook niet oordelen hoe iemand anders moet geloven en welke zin iemand moet geven aan zijn leven. Geloof neemt nu geen groot deel in van mijn leven, maar is wel altijd aanwezig geweest. Denk maar aan de communies, de godsdienstlessen op school.Op deze momenten worden we vaak 'verplicht' om na te denken over de zin van het leven, God,... Ook wanneer we een moeilijk moment hebben in ons leven komen vaak de levensvragen boven( klik hier voor voorbeelden van levensvragen)

In deze video kunt u zien welke plaats geloof en God inneemt in het leven van andere mensen. Dit vond ik een interessante video omdat je ziet dat  geloof of heel verschillende manieren en redenen aanwezig kan zijn in iemands leven

 









 

Het rijnlands model

"Het Rijnlands model veronderstelt een overheid die zich actief bezighoudt met zaken als milieu, ruimtelijke ordening, onderwijs en sociale vraagstukken. In deze zin wordt ook wel van de sociale verzorgingsstaat gesproken. Voorts veronderstelt het een samenwerkingsbereidheid tussen overheid, werkgevers en werknemers. Daar waar de tegenstanders van het Rijnlands model vooral aandringen op loonmatiging, deregulering, en privatisering als nuttig voor de economische vooruitgang, zien de aanhangers van het Rijnlandse model vooral de betrekkelijke consensus tussen de diverse partners, het goede opleidingsniveau van de bevolking, de stabiliteit en de afwezigheid van al te scherpe misstanden als belangrijke voorwaarden voor de technisch-economische ontwikkeling."

bron : http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijnlands_model

"De Rijnlandse stijl kenmerkt zich door sociale zekerheid, spaarzin, gemeenschaps-gevoel en investeren op lange termijn. De werkcultuur is meer gericht op de inhoud van de activiteiten - het maakproces met behulp van vakmanschap - en het bereiken van maatschappelijke consensus tussen werkgevers, werknemers en financiers. Vertrouwen, loyaliteit en samenwerking vormen belangrijke waarden "

bron: http://www.pool-management.nl/p3.php?RubriekID=2336

 

Na het lezen van dit fragment ben wel voorstander van het rijnlands model, omdat ik ook vind dat de er aan de maatschappij moet gewerkt worden met een visie die goed is voor een groot doelpubliek en voor een lange termijn.
Ik denk dat wanneer de overheid zich enkel zal beperken tot de zelfstandigen om mee samen te werken voor economische vooruitgang er protest zal komen van de anderen.

hieronder vind je een afbeelding die de verschilpunten tussen het rijnlands model en het Anglo- Amerikaans model weergeeft:

 

living values education

Doel

Het blijkt dat mensen uit alle culturen dezelfde universele waarden delen. Terwijl we waarden delen, leven we ze niet na. We delen niet dezelfde gewoonten maar we willen allemaal een vredige wereld. Dus waarom hebben we er dan geen?
Living Values Education is ervan overtuigd dat wanneer wij onze waarden bewust leven, we vrede en geluk in ons persoonlijk leven creëren en daardoor een verschil maken in de wereld.
De visie van Living Values is

• door middel van waarden leerkrachten en ouders handvaten aanreiken voor de ontwikkeling van het kind in al zijn/haar dimensies: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel;
• een leeromgeving scheppen die gebaseerd is op waarden en waarin zingeving centraal staat; waar kinderen zich veilig, gestimuleerd en uitgedaagd voelen om hun aangeboren, positieve waarden te onderzoeken en te ontwikkelen;
• kinderen door middel van een niet-moraliserende ontdekkingstocht naar waarden, de ervaring en het bewustzijn geven ‘waardig’, letterlijk vol waarden, te zijn;
• kinderen en volwassenen inspireren om na te denken over waarden, ermee te spelen, ideeën erover uit te drukken en ervaringen uit te wisselen;
• kinderen leren om waarden praktisch te ontwikkelen en tot uitdrukking te brengen in alle aspecten van hun leven, op school, thuis en in de samenleving;
• kinderen zelf het verschil laten ervaren tussen de gevolgen van handelingen die wel of niet op waarden zijn gebaseerd. Gevolgen voor zichzelf maar ook voor anderen en voor de wereld;
• leerkrachten en opvoeders aanmoedigen onderwijs te zien als een weg om kinderen een eigen positieve levenshouding te laten ontwikkelen en keuzes te leren maken zodat zij verantwoordelijkheid kunnen aanvaarden en doelgericht, met zelfvertrouwen hun weg in de samenleving vinden

bron: http://www.livingvalueseducation.nl/over-living-values/doel.php


Ik vind dit een heel goede visie, het maakt het samenleven met anderen veel makkelijker en het kind krijgt ook meer zicht op zichzezlf en de ander. Het kind leert zo functioneren in de maatschappij op een gepaste manier, omdat het zicht heeft op al de waarden.
Het naleven van waarden is een groeiproces waar kinderen moeten in begeleid worden en living Values is hiervoor geschikt.

KMS Kerkwerk Multicultureel Samenleven

Kerkwerk Multicultureel Samenleven is een open sociaal-culturele organisatie die zich vooral inzet rond de thema's diversiteit , racisme en migratie.
Deze organisatie heeft als doen om het samen leven tussen verschillende mensen te bevorderen.

Met deze organisatie wil ik de link leggen naar de cursus. Namelijk naar een eigenschap van onze maatschappij, het pluralisme. Er is zo'n grote verscheidenheid in onze samenleving, dat ik het persoonlijk vind dat er nood is aan zo'n organisatie die zich inzet om te werken rond deze thema's.

KMS neemt allerlei initiatieven om mensen zoveel mogelijk te betrekken bij thema's zoals racisme, migratie, discriminatie,...
Zo bracht de organisatie dit jaar weer een jaarkalender uit, deze stond in thema van het wij - zij denken en wil de mensen aanzetten tot het werken aan een warme samenleving, ook met de grote diversiteit die er is.

jaarkalender
 

De omgevingscirkels

Hoe maken we deze maatschappij leefbaar voor iedereen?

 

 

Anouk Depuydt heeft eventjes deze vraag onder de loep genomen en is tot het besluit gekomen dat ' verbondenheid' de sleutel is tot een maatschappij waar we succesvol met elkaar kunnen samenleven.

Ze heeft de verschillende domeinen waarmee een mens zich verbonden kan voelen in een model geplaatst. Dit model heet heetde omgevinscirkels.
 

 

 

 

dit model heeft weer waarmee de mens zich weer moet verbonden voelen om verbonden te kunnen leven



 



Zoals u kan zien op bovenstaande illustratie zijn er 5 verschillende domeinen waarmee iemand zich verbonden moet voelen. Wanneer er verbondenheid is met deze domeinen zou de mens in princiepe in respect en vrede met elkaar moeten kunnen samenleven. Natuurlijk zal de verbondenheid tussen de vrschillende domeinen niet altijd even groot zijn.

Het is belangrijk dat ook kinderen zich verbonden voelen met deze elementen. Daarom is het ook belangrijk als kleuterleidster om de kinderen hierin te laten groeien. Want we mogen niet vergeten dat de maatschappij een invloed en druk uitoefend ook bij de kinderen, daarom moeten we ze leren omgaan met deze gevoelens.

Opgroeien in verbondenheid is een site waar je enkele tips kan halen om kinderen te leren omgaan en stappen leert te zetten in deze verbondenheid.

 

toepassing:

 

Wanneer mensen in verbondeheid met elkaar kunnen samenleven zal er veel meer verdraagzaamheid zijn tussen de mensen en zullen er ook weer nieuwe samenlevingsvormen ontstaan zoals cohousing. Cohousing is een woonconcept waarbij verschillende mensen samenleven in huizen. Deze huizen hebben ook gemeenschappelijke ruimtes waardoor ze eigenlijk vaak met elkaar in contact komen. Je kan je dus wel voorstellen dat wederzijds respect en verbondenheid met elkaar hier een niet te missen factor is om goed met elkaar te kunnen samenleven.
Cohousing heeft een tal van voordelen die je hier kan lezen

 

 











mens en lijden

lijden.. niemand wordt er van gespaard. Jammer genoeg zijn er mensen die met opzet leed worden aangedaan. In de link hieronder vind u een getuigenis over wrede mishandelingen.
http://nos.nl/op3/video/391198-hossam-13-ze-trokken-mijn-nagels-uit.html


Jammer genoeg zijn sommige kinderen ook het slachtoffer van geweld. Niet alle kinderen hebben een warme thuis en dit vind ik heel erg. Kinderen kunnen door hun ouders fysiek geweld aangedaan worden,maar ook psychisch geweld komt vaak voor
Ik heb hier een mooi en aangrijpend liedje over gevonden. Het heet ' Concrete angel' en gaat over een meisje die door haar moeder mishandeld wordt.

 

 

Op vele plaatsen in de wereld is er nu oorlog aan de gang, verschillende meningen botsen en worden geuit met vreselijk geweld. Jammer genoeg blijft het geweld niet enkel tussen de stijdende partijen maar worden ook de onschuldige burgers en kinderen erbij betrokken. Wrede mishandelingen, bombardementen,schietpartijen..
Ik heb hier ook een liedje over gevonden Het gaat over hoe ver iemand kan gaan voor zijn vaderland en dat deze soldaten er trots op zijn wat ze doen, maar tergelijk ook beseft dat dit niet goed is.

 



Noodweer op Pukkelpop

http://www.youtube.com/watch?v=uFNUF3LxMG4&feature=related

Wanneer u op de link klikt kan u nogmaals de beelden bekijken van het noodweer dat zich vorig jaar voordeed op het muziekfestival Pukkelpop. Het drama eiste het leven van veschillende mensen en vele mensen waren gewond. Weer een situatie waar mensen geconfronteerd werden met lijden. Hoe gaan ze hier mee om?
In het filmpje zie je dat alle mensen anders omgaan met lijden. De ene willen het festival aflassen , anderen willen er niet meer aan denken en verder feesten. De ene willen er over praten, anderen zwijgen liever over wat hen overkomen is.
Ook de verwerkt iedereen lijden op een andere manier. Zo zijn er herdenkingen op de plaats van het gebeuren, komen er artiesten hun medeleven betuigen, worden er liedjes over geschreven.
Hieronder vind u een liedje geschreven voor alle slachtoffers van dit drama

 We mogen natuurlijk niet de andere drama's in de wereld vergeten. Hiermee bedoel ik de vele oorlogen die op dit moment bezig zijn en waar veel onschuldige mensen het leven laten  Ook bij ons zijn er veel mensen gestorven tijdens de oorlog ( dit kan u bezichtigen in het Flanders Field museum.)
Ook de vele verkeersongevallen, terroristische aanslagen,...

Heaven 11/09

Hieronder vind je een pakkend filmpje over een kindje die tegen haar overleden papa praat. De vader is omgekomen tijdens de aanslagen van 11 september 2001.
Veel mensen praten nog met een dierbaar overleden figuur, dit kan zijn in gedachten, tegen een voorwerp, foto,... Ze putten hier kracht uit omdat ze geloven dat de persoon hen nog ergens hoort. De een gelooft in de hemel , de ander weet het niet en er zijn dan nog anderen die helemaal niet geloven dat er nog leven na de dood is.

Mijn mening over leven na de dood

Zelf geloof ik niet in een hemel of een hel ,maar ik geloof wel dat er iets moet zijn, of ik hoop het toch. Ik kan heel moeilijkj geloven dat het na de dood stopt, dat er niks meer.  Ik probeer dus te geloven dat de overledenen nog ergens aanwezig zijn, maar hoe ik mij die' plek' moet voostellen weet ik niet. Deze gedachte verzacht de pijn van het gemis naar de overleden persoon als je denkt dat hij nog ergens aanwezig is en niet voorgoed weg is.

Ik denk eigenlijk echt niet graag na over zo'n vragen omdat het mij redelijk angstig maakt, omdat er ook geen pasklaar antwoord op is. Wanneer ik denk dat een overleden persoon voorgoed weg is en dat ik hem of haar nooit meer terug zie kan dit echt voor paniek zorgen bij mij. Ik hou dus voor ogen dat ik nog de kans krijg om overleden mensen terug te zien en dat het hierna niet stopt , dat er wel ' iets' is. Hoe, waar, wat het is.. dat zien we wel nog.. hoop ik.

 

Letters to God- Dear Mr.God

Dag God,

Als ik vroeger had geweten dat U ook online was, had ik niet zo lang gewacht met schrijven...
Nu ruim 33 jaar geleden - in april 1978 - werd onze eerste dochter geboren. Ze was zwaar gehandicapt, maar meer dan welkom: toen had ik U willen vragen of U haar bewust naar ons gestuurd had, maar het leven met haar was zo intens dat ik het maar voor waar aannam, zonder bevestiging van Uw kant.
Maar toen ze bijna 11 jaar later plots stierf, wou ik wel dringend weten waarom? We waren een gelukkig gezin en bleven verweesd achter. Toen ik de ons toen begeleidende priester zei dat ik kwaad was op de God die mij mijn dochter afnam ‘om haar weer bij zich te hebben', wees die me op de God die verdriet had om de dood van ons kind en mee met ons huilde.
Ook dit nam ik voor waar aan, weer zonder bevestiging van Uw kant. Maar nu U online is, vertel me eindelijk of ik die twee keer gelijk had met wat ik voor waarheid aannam en vooral: hoe is het daarboven met ons
Liesje? U mag me gerust mailen, ik houd Uw antwoord voor mezelf als U dat wil. Zorg verder voor onze (pleeg)kinderen en kleinkinderen en laat mijn man en mij gezond heel oud worden als het kan.
Met vriendelijke groeten!

Mol


Mensen gaan op heel wat verschillende manieren om met een sterfgeval of ander lijden. Hierboven kan je zien dat mensen hun gevoelens naar God uitdrukken door een brief te schrijven. Zelf herken ik me hier ook in. Gevoelens, vragen , .... ik kan ze beter uitdrukken op papier dan ze uit te spreken. Want tegen wie spreek je ? Als je een vraag hebt aan God , waar moet ik tegen spreken? Op papier gaat dit veel makkelijker.
Toen mijn opa gestorven was heb ik ook nog een brief naar hem geschreven.
Maar dan is de vraag ? Wat doe ik met deze brief? Hoe komt hij bij de 'juiste persoon ' terecht? Ik heb de brief gebrand en gehoopt dat de rook de letters zouden brengen naar mijn opa.
Maar een antwoord.. daar wacht ik nog op en ik zal nog lang kunnen wachten. Maar het heeft opgelucht, de woorden die ik nog kwijt wou staan ergens opgeschreven en ik ben er deels van verlost.

Ik weet niet wat ik moet geloven van leven na de dood. Ik hoop dat de dood niet het einde is en dat er hierna nog iets is. Ik probeer ook te denken dat de mensen die gestorven zijn er nog ergens zijn en dat ze mij nog kunnen zien, dit geeft mij steun en moed om verder te leven op een goede manier, om ook de gestorven personen nog 'trots ' te kunnen maken.

vertrouwen als belangrijkste waarde

Vertrouwen is voor mij de belangrijkste waarde in een relatie tussen mensen.
Ik vind dat er eerst vertrouwen moet zijn voor je een relatie kan opbouwen, vandaar ook deze foto hierboven. Vertrouwen is de bouwsteen voor een stevige relatie.

Wanneer je iemand vertrouwd dan kan je ten eerste jezelf zijn, dit is ook heel belangrijk in een relatie. Je weet dat de persoon altijd eerlijk zal zijn tegen jou.
Je weet ook wat je aan de persoon hebt en kan er jouw gevoelens, zorgen, bedenkingen aan kwijt.
De persoon die je vertrouwt kan je dan raad geven en sturen in situaties waarvan jij het eventjes nieti meer weet.

Vertrouwen is een waarde die verbonden is met heel veel andere waarden zoals:
- eerlijkheid: wanneer je niet eerlijk bent tegen elkaar kan er ook geen vertrouwen ontstaan
- respect voor elkaar
- openheid


Vertrouwen vraagt tijd, maar het is zeker een noodzakelijke waarde. Eens je vertrouwen in elkaar hebt kan je veel bereiken in een relatie.

uitgewerkte cassus

• Cassus: Taak te laat indienen

Voor de evaluatie van opleidingsonderdelen moeten vaak ook opdrachten ingeleverd worden.
Docenten stellen hiervoor duidelijke deadlines op. Toch zijn er ook altijd studenten die een of twee dagen na ht verstrijken van de deadline hun opdracht binnen leveren. In de praktijk gebeurt het soms dat de docent papers accepteert en beoordeelt die na de deadline worden ingeleverd.

Is dit rechvaardig?U kan enkele meningen lezen wanneer u doorgaat naar volgende link:http://www.lerarenforum.be/forum/viewtopic.php?t=2945&postdays=0&postorder=asc&start=0&sid=09c99e51dfd3107a665e229131619d30

Mijn mening over deze situatie is een beetje verdeeld daarom probeer ik nu een zo genuanceerd mogelijk antwoord te geven.

Ik vind dit niet rechtvaardig dat de personen die hun taak indienen na de deadline nog beoordeeld worden zoals iemand die de taak op tijd ingediend had. Omdat er waarschijnelijk vooraf duidelijke afspraken over gemaakt werden en iedereen moet gelijk behandeld worden. Maar naturlijk staat dit een beetje haaks op de waarde verdraagzaamheid, tolerantie, ...
Ik vind dat een leerkracht streng maar rechtvaardig moet optreden bij zo'n situatie.
Wanneer er duidelijke afspraken zijn gemaakt over de deadline dan vind ik dat de leerkracht een sanctie moet geven. Maar wanneer de leerling een geldige reden heeft waarom hij de deadline niet haalde vind ik dat er wel kan onderhandelt worden, op voorwaarde dat er op voorhand wordt verwittigd dat de deadline niet kan gehaald worden en niet enkele dagen erna.
Ik hoop dan natuurlijk dat de leerlingen eerlijk zijn en geen excusses zoeken en liegen om toch maar de deadline te verzetten

Filmpje Kinderen zien, kinderen doen na. ( Aanleiding)

http://www.youtube.com/watch?v=6JfHB2cruJU

Wanneer u op bovenstaande link klikt krijgt u een filmpje te zien over kinderen die hun ouders na doen. Ik vind het persoonlijk een heel hard fimpje en een beetje extreem. Maar het doet me ook beseffen dat dit voor sommige kinderen de harde realiteit is.
Ouders zijn voor hun kinderen een voorbeeld en hebben dus een belangrijke voorbeeldfunctie, niet vreemd dus dat kinderen vaak het gedrag gaan overnemen van hun ouders.

Daarom is het belangrijk dat de kinderen goede normen en waarden worden meegegeven.
Ikzelf vind het belangrijk dat het kind weet wat hij mag en wat niet, maar ook dat het kind zijn eigen waarden vormt.

Zelf als toekomstig kleuterleidster en hopelijk ook mama wil ik graag de waarde vertrouwen en respect meegeven aan kinderen. Ik vind dat deze zeker noodzakelijk zijn om een goede relatie te kunnen aangaan met mensen. Vertrouwen omdat dit iets heel belangrijk is in mijn eigen leven. Respect vind ik ook  heel belangrijk omdat je de ander eerst moet aanvaarden ook met de ander zijn gebreken.

liedje- If God had a name, what would it be?

If God had a name, what would it be?
And would you call it to His face
If you were faced with Him in all His glory?
What would you ask if you had just one question?

Yeah, yeah, God is Great
Yeah, yeah, God is Good
Yeah, yeah, yeah yeah yeah

What if God was one of us?
Just a slob like one of us?
Just a stranger on a bus
Trying to make His way home

If God had a face, what would it look like?
And would you want to see
If seeing meant that you would have to believe
In things like heaven and in Jesus
And the Saints and all the Prophets

Yeah, yeah, God is Great
Yeah, yeah, God is Good
Yeah, yeah, yeah yeah yeah

What if God was one of us?
Just a slob like one of us?
Just a stranger on a bus
Trying to make His way home

Back up to heaven all alone.
Nobody callin` on the phone
`Cept for the Pope maybe in Rome.

Yeah, yeah, God is Great
Yeah, yeah, God is Good
Yeah, yeah, yeah yeah yeah

What if God was one of us?
Just a slob like one of us?
Just a stranger on a bus
Trying to make His way home

Like a holy rolling stone.
Back up to heaven all alone
Just tryin` to make his way Home
Nobody callin` on the phone
`Cept for the Pope maybe in Rome

http://www.youtube.com/watch?v=XHXih1yEtQc

Dit liedje gaat ook over de vraag wie dat God eigenlijk is. Het is een vraag dat blijft leven onder de mensen en waar er niet echt een antwoord op is.
Ik vind dit een mooi liedje omdat het mezelf ook heeft doen nadenken. Wat als God nu echt iemand onder ons was? Hoe zouden we reageren als er bewijs zou zijn dat er inderdaad een God bestaat? Zouden er dan meer gelovigen zijn?
Dit zijn allemaal levensvragen waarop we geen duidelijk antwoord vinden.






.

wie is God ?

Met deze cartoon bedoel ik dat niemand weet wie God is of er een God is en hoe hij/zij eruit ziet. Er leeft tussen de mensen een beeld over God. Een man, met een bruine baard en een kleed aan. Maar iedereen weet eigenlijk dat dit waarschijnlijk niet zo is. Deze cartoon toont God zoals een kip. Ik denk dat de vraag over ' wie is God ' en  ' Hoe ziet hij eruit' nog lang zal leven onder de mensen.

Jongeren en geloof

Heel veel mensen denken dat door de  schandalen in de kerk het geloof in God drastisch heeft doen dalen. Maar velen zouden schrikken van de hoeveelheid jongeren die nog geloven in God en Jezus. Ik geloof dat er nog een groot aantal jongeren zijn die niet durven uitkomen voor hun geloof t er ook een groot deel écht niet gelooft.Maar een ding weet ik zeker, iedereen heeft er zich vragen over gesteld. Iedereen heeft er over getwijfeld.
En iedereen heeft zijn eigen reden waarom hij/zij wél of niet gelooft.

Zelf weet ik niet goed wat ik moet geloven. Ik geloof niet in de persoon ' God '. Maar ik geloof wel dat er iets moet zijn die aan het begin van deze wereld heeft gestaan. Is het wetenschap of is het iets bovennatuurlijks ? Daar heb ik geen antwoord op, maar ik ben er ook niet naar op zoek want ik denk dat het een vraag is waar we nooit een antwoord op zullen vinden.
Je kan me vergelijken met een ietsist, ik geloof dat er iets 'meer' is , maar doe er verder niks mee..
Wilt u meer weten over ietsisme dan kan u hier klikken


Wanneer u op de onderstaande link klikt kunt u een reportage zien van koppen over de Wereldjongerendagen in Madrid. Ik was verrast over welke impact deze dagen hadden bij enkele van deze jongeren en welk groepsgevoel er daar moet geweest zijn.
http://www.een.be/programmas/koppen/journaalanker-freek-braeckman-op-koppen-missie

de PKG-schaal

PKG- schaal staat voor Post Kritsiche Geloofsschaal,
hier moesten we enkele stellingen over geloof een score geven van 1 tot 6.

http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/resultaten.php?user_ID=3b3a3b2157283bde80a3c62a96bbe4b9
hier vindt u mijn resultaat.

Wat is geluk ..

Geluk... Het is maar een woord. Maar wat wordt er eigenlijk mee bedoeld?
Wanneer mag je spreken van geluk? Wat moet je doen om gelukkig te zijn? En wanneer ben je gelukkig? Ik denk dat dit vragen zijn waar mensen heel lang over kunnen nadenken en ook lang kunnen zoeken naar het antwoord.
Maar is er een antwoord dat altijd juist is of kan het antwoord veranderen doorheen de tijd?
 Wat betekend geluk nu voor mij ? Wanneer ben ik gelukkig?

Ik ben gelukkig wanneer ik het gevoel heb dat ik mezelf kan accepteren hoe ik ben. Dat ik mezelf kan zijn en dat ik niet moet denken aan reacties of opmerkingen van anderen. Maar gewoon doen waar ik me goed bij voel, mijn fouten gewoon kan accepteren in plaats van altijd ze te willen veranderen. Ik denk wanneer ik mezelf heb gevonden en mezelf kan accepteren hoe ik ben dat ik echt gelukkig ben.
Natuurlijk kan ik niet alleen gelukkig zijn. Ik heb mensen nodig die om me geven en wanneer ik dan voel dat deze mensen echt van me houden kan mij dat ook een gevoel van geluk geven. Ik help ook graag mensen die belangrijk voor mij zijn. Het maakt me gelukkig mijn dierbaren gelukkig te zien

Ik kan zeggen dat ik meestal wel gelukkig ben en ben blijkbaar niet de enige jongere die gelukkig is, want in een artikel van de Standaard kan je lezen dat ruim de helft van de jongeren gelukkig is.


Maar geluk is iets heel persoonlijks, hieronder zie je een warm filmpje van mensen die vertellen wat geluk voor hen is:
http://vimeo.com/18263144

Mijn zingeving



Jullie zijn mijn leven

Mijn familie - mijn kracht, mijn trots, mijn steun, mijn levenslange motivatie



Ik hoop dat deze foto voor jullie al veel duidelijk maakt wat er voor mij zin geeft aan mijn leven.
Mijn familie en vooral mijn gezin  zijn voor mij een van de belangrijkste dingen in mijn leven.
Mijn gezin bestaat uit een mama die haar kinderen onvoorwaardelijk graag ziet, een papa die bergen verzet voor zijn dochters en mijn grote zus die altijd een voorbeeld is geweest.
Ik weet dat ik op deze mensen altijd kan rekenen, hoe moeilijk het ook is.
Uit ervaring weet ik dat ik niet zonder ze kan , ik heb ze nodig omdat ze een doel vormen in mijn leven. Ik hou ervan bij hen te zijn.
Ook mijn nonkels en tantes , meme en pepe zijn onmisbaar voor mijn geluk.
Samen met mijn familie deel ik de mooie momenten en lachen we, maar we delen ook de triestige momenten en dan huilen we. Zonder elkaar zijn we niet compleet.

het woord zingeving.. Ja, dat is mijn familie... Door hen heb ik weer ZIN in het leven. 

Stef Bos - wat het ook is

In de aanleiding stond dat we eens naar het liedje van Stef Bos moesten beluisteren.
Je kan het beluisteren door op onderstaande link te klikken:
http://www.youtube.com/watch?v=oWkTjDD6kTs

In het liedje hoor je vooral veel twijfel. Er is geen zekerheid of eenduidigheid over' wat het ook is'.
Maar toch geeft Stef Bos een betekenis aan haar, is zij de zin van zijn bestaan.
Ik denk dat dit slaat op de verschillende zingevingen die er zijn in samenleving.Iedereen is op zoek naar wat de zin is van dingen( zoals het leven, lijden,...). En vaak vindt iedereen een ander antwoord op deze vraag.

In het liedje komt het zinnetje ' ZE noemen het...'
Dit vind ik ergens wel mooi, want vaak gaan wij mee in wat anderen denken maar hebben we er toch ons twijfels of andere mening over. Ik vind dat zingeving iets persoonlijks is,waar we goed moeten over nadenken.

Verbondenheid met zichzelf

Yoga is een hype in deze tijd. Via allerlei oefeningen probeert de mens tot zichzelf te komen.

ZINLOOS GEWELD

bron cartoon:
http://www.puurs.be/activiteitendetail.aspx?id=5619

videofragment : zinloos geweld: geweld tegen buschauffeurs

http://www.gva.be/nieuws/video/vtm/extern-meer-ngeweld-tegen-buschauffeurs.aspx

wanneer je op de link klikt kunt u een videofragment zien over een getuige van zinloos geweld.

Jammer genoeg vind ik het ook nodig om een stukje over 'zinloos geweld' in mijn blog te plaatsen. Geweld op straat, op de bus, in de klas,... we lezen het bijna dagelijks. Ik vind ook dat het onze maatschappij typeert. Mensen kunnen steeds minder van elkaar verdragen. Natuurlijk mag ik het niet veralgemen, maar ik vind wel dat het opvalt dat het geweld in Vlaanderen de laatste jaren is gestegen. Er zijn al heel wat voorbeelden van zinloos geweld zoals de MP3- moord op Joe van Holsbeek, ' aanslagen' uit racisme,...
Ik denk dat mensen door de grote diversiteit zich niet meer met elkaar verbonden voelt. Dit is ook wat Anouk Depuydt zegt in de cursus. Er is zoveel zinloos geweld omdat de dader zich niet verbonden voelt met zijn slachtoffer.
Hopelijk wordt dit in de toekomst snel beter.





http://www.youtube.com/watch?v=WpYeekQkAdc
 Dit liedje is een van de bekendste van de groep ' The black eyed peas'. Het is een anti-oorlogsliedje , met een hele mooie en betekenisvolle tekst.
Het belangrijkste idee van dit liedje is dat ze de wereld wilden duidelijk maken dat      discriminatie, haat, terrorisme,... nog steeds actueel is in onze samenleving. Ze zeggen ook dat de media en de overheid de samenleving erg beÏnvloed, dit ook op een negatieve manier.
Het is een liedje die mij doet nadenken over verschillende zaken; zoals oorlog, haat, terrorisme, hebzucht en intolerantie.

Hieronder vindt u de tekst van dit liedje

Where is the love – black eyed peas

 What's wrong with the world, mama
People livin' like they ain't got no mamas
I think the whole world addicted to the drama
Only attracted to things that'll bring you trauma
Overseas, yeah, we try to stop terrorism
But we still got terrorists here livin'
In the USA, the big CIA
The Bloods and The Crips and the KKK
But if you only have love for your own race
Then you only leave space to discriminate
And to discriminate only generates hate
And when you hate then you're bound to get irate, yeah
Badness is what you demonstrate
And that's exactly how a anger works and operates
Man you gotta have love just to set it straight
Take control of your mind and meditate
Let your soul gravitate to the love, y'all, y'all

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love
The love, the love

It just ain't the same, always unchanged
New days are strange, is the world insane
If love and peace is so strong
Why are there pieces of love that don't belong
Nations droppin' bombs
Chemical gasses fillin' lungs of little ones
With the ongoin' sufferin' as the youth die young
So ask yourself is the lovin' really gone
So I could ask myself really what is goin' wrong
In this world that we livin' in people keep on givin' in
Makin' wrong decisions, only visions of them dividends
Not respectin' each other, deny thy brother
A war is goin' on but the reason's undercover
The truth is kept secret, it's swept under the rug
If you never know truth then you never know love
Where's the love, y'all, come on (I don't know)
Where's the truth, y'all, come on (I don't know)
Where's the love, y'all

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love
The love, the love

I feel the weight of the world on my shoulder
As I'm gettin' older, y'all, people gets colder
Most of us only care about money makin'
Selfishness got us followin' our own direction
Wrong information always shown by the media
Negative images is the main criteria
Infecting the young minds faster than bacteria
Kids act like what they see in the cinema
Yo', whatever happened to the values of humanity
Whatever happened to the fairness in equality
Instead in spreading love we spreading animosity
Lack of understanding, leading lives away from unity
That's the reason why sometimes I'm feelin' under
That's the reason why sometimes I'm feelin' down
There's no wonder why sometimes I'm feelin' under
Gotta keep my faith alive to lovers bound

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love (The love)

Sing with me, y'all

(one world one world)
We only got (one world one world)
That's all we got (one world one world)
And somethings wrong with it (yeah)
And somethings wrong with it (yeah)
And somethings wrong with the w-w-world yeah
We only got (one world one world)
That's all we got (one world one world)

wreed weetje

Soms kijk je in een tijdschrift en zie je plots het leuke rubriekje staan ' wist je datjes..'
Aansluitend bij idee 2 van Paul Verhaeghe heb ik een wreed weetje ontdekt tijdens mijn zoektocht naar informatie.

Wistje dat :

in Vlaanderen alleen al berooft om de zeven uur iemand zich van het leven. Om de 35 minuten onderneemt iemand een poging daartoe.
bronvermelding:

 http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DST29012003_006

Ik heb al erg veel rondgekeken op het internet en in de kranten om informatie te verzamelen over onze samenleven.
Het is me erg opgevallen dat zelfmoord meer en meer voorkomt in Vlaanderen en dat je dit dus ook iets typisch kan noemen aan onze maatschappij.

Wat doen wij met onze wereld dat zovele jongeren er niet meer in willen leven?

Nadat ook Paul Verhaeghe in zijn uiteenzetting het had over het stijgend aantal zelfmoorden ben ik op zoek gegaan naar nog wat aansluitende artikels. Hieronder kunt u een artikel lezen die de mening bevat van Wim Verbaal. In het artikel heb ik enkele dingen gemarkeerd, omdat ik vind dat ze goed aansluiten bij de mening van Paul Verhaeghe.
Ik vind dat dit artikel goed de gevoelens weergeeft van de 'wanhopige' volwassene. Zij zijn er zich ook van bewust dat zelfmoord bij jongeren alledaagse realiteit is geworden. Zoals je kan lezen kent bijna iedereen wel iemand die een dierbare is verloren omdat hij/zij het niet meer zag zitten. Zo'n situaties zet vele mensen aan tot denken en 1 van gedachten is...

"Wat doen wij met onze wereld dat zovele jongeren er niet meer in willen leven? "

• maandag 12 september 2011
• Auteur: WIM VERBAAL

Elke jongere die uit het leven stapt, zegt WIM VERBAAL, is een aanklacht tegen ons, volwassenen, die hun een wereld nalaten waarin zij voor zichzelf geen toekomst zien.

'Geachte professor, Ik kan niet op onze afspraak aanwezig zijn, want vandaag kreeg ik te horen dat een goede vriend van mij uit het leven is gestapt. Ik moet die dag naar zijn begrafenis.'

Wat zou u, beste lezer, doen, als u net als ik in amper twee jaar tweemaal zo'n bericht te lezen kreeg? Of wanneer u weet dat studenten van me in diezelfde periode twee vrienden op deze manier verloren? Een van hen heb ik gekend. Hij was ook een student van mij.

Ik weet dat ik niet alleen sta tegenover deze pijnlijke werkelijkheid. Uit de cijfers, waar men al te snel een verklaring voor vindt, blijkt ook het aantal jongeren dat in België vrijwillig uit het leven stapt afgelopen jaar weer schrikbarend is gestegen. Vlaanderen gaat er graag prat op hoog te scoren in allerlei internationale rankings. Wel, in Europa staan wij nu voor een keer bovenaan. Maar het voelt wel koud aan op deze top.

'Wat bezielt die jongeren?' hoor ik al zeggen. 'Ze hebben het zo goed.' Daar denken die vele jongeren blijkbaar anders over. Scheelt er dan iets met de jeugd? Uit eigen ervaring durf ik dit te bestrijden. Mijn studenten nu zijn met al hun tekorten boeiender persoonlijkheden dan die van pakweg tien jaar geleden. Ze zijn leergierig, geïnteresseerd en gedreven. Het is hier geen verhaal van mislukkelingen. Mijn student had zijn studie succesvol beëindigd, was graag gezien, sociaal, actief in de jeugdbeweging én muzikant. Hij had alles wat je nodig hebt om iets uit je leven te maken. Toch stapte hij voor die trein.

Waarom? Die vraag is te lezen in de pijn en het verdriet van duizenden ouders, in de wanhopige angst van vele duizenden vrienden en vriendinnen, hun leeftijdgenoten, en ook in de machteloosheid van leerkrachten en docenten. Waarom? 'Ze hebben het zo goed.' Toch in de ogen van beleidsmensen, politici, onderwijsverantwoordelijken en mediafiguren, die voortdurend beslissingen nemen en een wereld vorm geven, waarin zovele jongeren niet meer willen leven. Zij nemen de laatste vrijheid die hun rest, de gruwelijke vrijheid om niet volwassen te worden.

Elke jongere die uit het leven stapt, is een aanklacht tegen ons, volwassenen, die hun een wereld nalaten waarin zij voor zichzelf geen toekomst zien. Die ze alles hebben afgenomen waardoor zij nog zin kunnen hebben in het leven. Of erger nog: die ze alles hebben afgenomen, waardoor zij nog zin hadden kunnen geven aan het leven. Alles wat hun de moed gaf om het op te nemen tegen een werkelijkheid die niet beantwoordt aan hun verwachtingen.

Daar geldt geen enkel excuus meer. Wij zouden als volwassenen een voorbeeld moeten zijn, laten zien hoe het kan, hoe je volwassen kunt zijn. Maar wat laten wij ze zien? Het kan niet mooi zijn. Duizenden jongeren weigeren om volwassen te worden, om te worden zoals wij.

Ieder van ons is verantwoordelijk voor de wanhoop van al die ouders die elke dag een lege stoel moeten zien, van alle jongeren die een vriend, een vriendin missen, van alle leraars die zich blijven afvragen wat zij hadden kunnen doen. Ieder van ons blijft verantwoordelijk voor elke jongere die weigert volwassen te worden. Daar zijn medicaties of therapieën niet meer genoeg.

Daar wordt het tijd dat wij als volwassenen onszelf in vraag stellen en dat wij ons afvragen waar wij mee bezig zijn. Wat doen wij met onze wereld? Hoeveel jongeren moeten wij nog verliezen, voordat we als Vlamingen echt wakker zullen liggen? Voordat we hun duidelijk hebben gemaakt dat zij het beter kunnen doen dan wij? Dat zij het beter zullen doen, zolang ze maar het vertrouwen houden om in zichzelf en bij elkaar het houvast te vinden dat nodig is om aan de toekomst, hun toekomst, vorm te geven.http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=F33FBPJ6


 

Niet enkel bij jongeren is zelfmoord een veel voorkomende doodsoorzaak, ook bij volwassenen. De onderliggende reden is meer en meer gebaseerd op economisch vlak. Zoals bij ontslag: de persoon voelt zich niet meer zinvol en ziet geen andere uitweg.
Hieronder staat de link voor een filmpje over een getuigenis van een werkloze http://www.een.be/programmas/koppen/50+-en-afgeschreven
Ouders die zich gefaald voelen omdat ze hun kinderen niet kunnen laten verder studeren omdat het inschrijvingsgeld voor hogescholen en universiteiten zo duur is? Ik vind dat er dringend iets aan veranderd moet worden!
Gelukkige bestaan er ook nog organisaties die de samenleving leefbaarder willen maken zoals de BZN,dit staat voor Bond zonder Naam en is een onafhankelijke beweging die het beste in mensen wil versterken. Ze bieden hulp in problematische samenlevingssituaties en motiveren individuen en groepen om het heft terug in handen te nemen