donderdag 20 december 2012

Afscheid van pasgeboren leven




Ik vind dit een verschrikkelijke situatie waarin deze ouders zich hebben bevonden. Ik denk dat een kind afgeven het ergste is wat je als ouder kan tegenkomen. Maar de video zelf vind ik wel heel hartverwarmend. Je ziet aan de ouders dat ze door de steun van de pastorale dienst al hele stappen hebben gezet in het rouwproces. Voor de ouders was het heel belangrijk dat hun kindje nog gedoopt werd voor het stierf. Ik denk dat dit de waarden zijn die een mens heeft, die dan op de voorgrond komen.

In het filmpje komt ook naar voor dat rouwen een sociaal gegeven is, de doop van Achil was naast een emotioneel moment ook een warm en mooi familie moment. De verbondenheid die je dan voelt, omdat iedereen om hetzelfde rouwt is voor velen een steun
Ook vermelden ze de hoop die de ouders toch nog hadden voor ze het slechte nieuws kregen. Dit vind ik typisch aan de mens, ook al weten ze dat het niet goed gaat, de hoop blijft.

Ine getuigt in de video ook haar geloof in God. Ze heeft hem veel aanwezig geweten in het ziekenhuis en in haar job. Ze ziet God in mensen die goed doen voor andere, dit is God voor haar.
In haar job doet ze veel beroep op God, ze vraagt hem om haar de kracht te geven om deze job aan te kunnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten