Veel mensen praten nog met een dierbaar overleden figuur, dit kan zijn in gedachten, tegen een voorwerp, foto,... Ze putten hier kracht uit omdat ze geloven dat de persoon hen nog ergens hoort. De een gelooft in de hemel , de ander weet het niet en er zijn dan nog anderen die helemaal niet geloven dat er nog leven na de dood is.
Mijn mening over leven na de dood
Zelf geloof ik niet in een hemel of een hel ,maar ik geloof wel dat er iets moet zijn, of ik hoop het toch. Ik kan heel moeilijkj geloven dat het na de dood stopt, dat er niks meer. Ik probeer dus te geloven dat de overledenen nog ergens aanwezig zijn, maar hoe ik mij die' plek' moet voostellen weet ik niet. Deze gedachte verzacht de pijn van het gemis naar de overleden persoon als je denkt dat hij nog ergens aanwezig is en niet voorgoed weg is.
Ik denk eigenlijk echt niet graag na over zo'n vragen omdat het mij redelijk angstig maakt, omdat er ook geen pasklaar antwoord op is. Wanneer ik denk dat een overleden persoon voorgoed weg is en dat ik hem of haar nooit meer terug zie kan dit echt voor paniek zorgen bij mij. Ik hou dus voor ogen dat ik nog de kans krijg om overleden mensen terug te zien en dat het hierna niet stopt , dat er wel ' iets' is. Hoe, waar, wat het is.. dat zien we wel nog.. hoop ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten