zaterdag 22 december 2012

de weggooitest

ik deed de weggooitest. Deze test ging na hoeveel eten in verspil door weg te gooien. Mijn resultaat kan u hieronder lezen

Oei! Op basis van deze test gooit u meer voedsel weg dan we gemiddeld doen in Nederland. En waarschijnlijk is dit meer dan u van uzelf denkt! Gemiddeld gooit de Nederlander jaarlijks ruim 40 kilo goed voedsel in de afvalbak. Dat kost gemiddeld 150 euro per jaar. Voedselverspilling is een vorm van energieverspilling. Voordat een maaltijd bij u op tafel staat, hebben de ingrediënten vaak al een lange weg afgelegd. Producten worden geteeld, vervoerd, bewerkt en verpakt. Dit kost allemaal energie. Als u een bruikbaar product uiteindelijk weggooit, is dat allemaal voor niets geweest. Weggooien is zonde, want eten is om op te eten.
Voedselverspilling kent vele kanten. Let bijvoorbeeld tijdens het koken op dat u niet meer kookt dan de eters op kunnen. Twijfelt u of een maaltijd genoeg zal zijn, maak dan wat extra van iets dat u kunt bewaren en de volgende dag op kunt eten. Om goed inzicht te krijgen in wat u allemaal weggooit, raden wij u aan het Invulformulier Voedselverspilling te downloaden. Hierop houdt u twee weken bij wat u aan eten weggooit, vervolgens rekenen wij voor u om hoeveel kilo dit op jaarbasis is.

vrijdag 21 december 2012

God en lijden


in deze quote herken ik mezelf heel sterk, want ik heb het nog altijd heel moeilijk met de dood van mijn opa omdat deze zeer onverwachts was en omdat er nog altijd niet echt een duidelijkheid is over hoe het komt dat hij niks heeft laten weten, hoe hij zich voelde,... Heel veel vragen die de verwerking van het verlies moeilijk maken
Ik ben van mening dat je niet altijd iets terug moet krijgen wanneer je iemand eens helpt. Dit zou voor iedereen een standaard moeten zijn. Wanneer ik mensen kan helpen zonder er iets voor in de plaats te krijgen dan geeft mij dit veel meer voldoening en dat geeft zin aan mijn leven. En meestal krijg je toch wel iets terug, dan niks materieels, maar ik vind een lach, een bedankt al een beloning.
 
ik koos deze afbeelding omdat ik het wel een hele mooie tekst vind dat er op staat. Het doet me nadenken .


Vele mensen vragen zich af welke rol God heeft in het lijden van de mens. Hiermee verwijs ik ook graag naar punt 4 in de cursus: De godsvraag en het lijden.
In dit deel heb je de verschillende visies over hoe de mens kan denken over God.
Eenderzijds zijn er mensen die denken dat God het kwaad wilt en dat alles een doel heeft , ook het lijden. Dan heb je ook de mensen die denken dat God helemaal geen pijn en wreedheid wilt op de wereld en dus kwaad wordt van al da lijden. En als laatste heb je dan de mensen die niet geloven in een God die lijden wil, dus er vanuit gaan dat God afwezig is.
 



 

Muziek en lijden

 
 
deze 2 liedjes passen volgens mij helemaal bij het thema de mens en lijden. In het eerste liedje van Regina Spektor worden eigenlijk alle soorten lijden aangehaald. In dear mister president wordt er door Pink meer gespeeld op de gevoelens.
Maar ik vind persoonlijk dat je bij alle 2 de liedjes wel eens stilstaat bij wat er gezongen wordt. Dit zorgde bij mij wel voor het besef dat we eigenlijk in een wrede wereld leven , waar lijden iets dagelijks is. Niemand blijft gespaard van lijden omdat er zoveel verschillende soorten lijden zijn.
Ik vind het wel belangrijk dat mensen in de loop der tijd iets positiefs kunnen koppelen aan hun lijden, ik denk dat je dan pas echt van verwerking kan spreken


filmpje Te quiero , Mama

Jan doet vrijwilligerswerk in gevangenissen.
Hij trok van gevangenis naar gevangenis over de hele wereld. Dat veranderde zijn leven.
Hij zag de verschillende kanten van de mens; pijn , foltering , solidariteit , geluk...

Hij vindt dat het belangrijk is om ook het goede in de mens te zoeken, ook al zijn het misdadigers?
Jan vindt ook dat de mens meer aan elkaar moet zeggen wat ze goed doen, dit gebeurt volgens hem veel te weinig.

Hij leert in het ziekenhuis Gonzalo kennen , zijn moeder is palliatief. Gonzalo is drugsverslaafd, hierdoor raakt hij ook in de gevangenis. Zijn moeder stierf hier kort na. Jan kreeg de opdracht om dit te vertellen aan Gonzalo. Hierdoor beseft hij dat hij geen afscheid heeft kunnen nemen en voelt hij zich ook wel verantwoordelijk.
Hij heeft het heel moeilijk met de verwerking van de dood van zijn moeder. Hij gaat elke week naar de kerk om een kaarsje voor zijn moeder aan te steken en om zichzelf ook in vraag te stellen. Hij voelt de verbondenheid met zijn moeder. Hij vraagt dan ook vergiffenis aan God en hij vraagt om zijn moeder dichter bij hen te brengen.

zie filmfragment




ik vind dit een zeer aangrijpend verhaal, omdat ik mezelf ook goed in de plaats van Gonzalo kan stellen. Door een misstap in zijn leven, hier de drugsverslaving , heeft hij de kans om afscheid van zijn moeder te nemen gemist. Ik kan me inbeelden dat dit voor een heel groot schuldgevoel bij hem zorgt. Maar dat het hem tergelijk ook aanzet en motiveerd om het anders te doen.
Ook ik heb door verschillende misstappen in mijn leven grote kansen laten liggen waardoor ik mij ook erg schuldig voel. Ik vind het mooi da Gonzalo dan ook nog beroep kan doen op God om hem dichter bij zijn moeder te brengen. Ikzelf twijfel soms sterk aan het bestaan van God omdat er juist zo'n slechte dingen in de wereld gebeuren, maar ik geef toe, wanneer ik het moeilijk heb dan vraag ik soms aan 'iemand' om me de kracht te geven om door te zetten en niet op te geven.

donderdag 20 december 2012

Afscheid van pasgeboren leven




Ik vind dit een verschrikkelijke situatie waarin deze ouders zich hebben bevonden. Ik denk dat een kind afgeven het ergste is wat je als ouder kan tegenkomen. Maar de video zelf vind ik wel heel hartverwarmend. Je ziet aan de ouders dat ze door de steun van de pastorale dienst al hele stappen hebben gezet in het rouwproces. Voor de ouders was het heel belangrijk dat hun kindje nog gedoopt werd voor het stierf. Ik denk dat dit de waarden zijn die een mens heeft, die dan op de voorgrond komen.

In het filmpje komt ook naar voor dat rouwen een sociaal gegeven is, de doop van Achil was naast een emotioneel moment ook een warm en mooi familie moment. De verbondenheid die je dan voelt, omdat iedereen om hetzelfde rouwt is voor velen een steun
Ook vermelden ze de hoop die de ouders toch nog hadden voor ze het slechte nieuws kregen. Dit vind ik typisch aan de mens, ook al weten ze dat het niet goed gaat, de hoop blijft.

Ine getuigt in de video ook haar geloof in God. Ze heeft hem veel aanwezig geweten in het ziekenhuis en in haar job. Ze ziet God in mensen die goed doen voor andere, dit is God voor haar.
In haar job doet ze veel beroep op God, ze vraagt hem om haar de kracht te geven om deze job aan te kunnen.

maandag 17 december 2012

Oscar et la dame Rose

Oscar et la dame Rose
 
Deze film gaat over Oscar, een 10 jarige kankerpatiëbt die te horen krijgt dat hij zal sterven. Hij is kwaad op zijn ouders omdat ze dit voor hem hebben verzwegen. Maar op een dag ontmoet hij la dame Rose, zij is heel rechtuit tegen hem en speelt een spelletje met hem. Zij doet zich voor als een grote bokskampioene en zegt tegen Oscar dat elke dag nu telt voor 10 jaar. Zo beleefd Oscar alle hoogte en diepte punten in zijn leven. Ook geeft ze hem de opdracht om elke dag een brief naar God te sturen, in elke brief mag hij 1 ding vragen
 
  • op welke manier reageren de personages op het lijden
de ouders:
Deze reageren in het begin heel emotioneel, ze kunnen het niet over hun hart krijgen om hun zoon te vertellen dat hij gaat sterven. Ze vertroetelen hem dan ook in het begin heel hard door cadeautjes. Maar Oscar is boos op hen , waardoor hij ze wat afstoot. Naar mate de film verder gaat beseffen ze het ook dat Oscar de waarheid verdient.

Oscar:
Oscar zelf is vooral in de war en kwaad in het begin. Hij heeft veel vragen , maar door de aanpak van mevrouw Rose leert hij zijn gevoelens uiten en ermee omgaan

madame Rose:
 Zij neemt het lijden op een speelse manier op en probeert zo eerlijk mogelijk te zijn , maar toch op een positieve manier

 
 
Ik vond dit een hele mooie en ontroerende film. Het ging over een zwaar thema, maar door de manier waar mevrouw Rose met Oscar omging maakte het al heel wat lichter.
Je zag de waarden van het leven terugkomen in de film.
Ik vond het een hele warme film en vond het ook heel goed gevonden hoe Rose de situatie met haar fantasie aanpakte.

wat me het meest aansprak in de film is dat het een waargebeurd verhaal zou kunnen zijn. Ik vond het echt mooi hoe mevrouw Rose op een heel subtiele manier Oscar alle fasen in zijn leven liet doormaken. Ook de reacties van Oscar op de gebeurtenissen zijn heel mooi en ontroerend. Zoals wanneer hij naast het bed van zijn geliefde zit te wachten na haar operatie. De woorden klinken al zo volwassen voor zijn leeftijd, maar toch is hij nog maar een kind.
 

Afscheid nemen is voor iedereen zwaar en iedereen verwerkt het op zijn eigen manier. Ook heeft iedereen een andere visie op lijden en sterven , daarom vind ik het vaak zo moeilijk om te weten hoe ik gepast kan omgaan met iemand die lijdt.
Ik denk dat er enkele elementen zeer belangrijk zijn bij de omgang met mensen die aan het rouwen zijn.
ik vind het zelf belangrijk dat mensen naar me luisteren en me niet zeggen wat ik moet doen of hoe ik mij moet voelen. Want op die momenten heb je daar niks aan, want je weet wel wat je moet doen maar bent gewoon niet in staat.
Ik vind het ook belangrijk dat mensen me niet negeren omdat ik verdriet heb.


rituelen

Iedereen heeft andere rituelen om met lijden om te gaan. Het hangt af van persoon tot persoon , maar ook van cultuur tot cultuur. Bij sommigen is een begrafenis triest , bij anderen wordt er gedanst,...
Ook het herdenken van de overledenen is overal anders.
Wij christenen vieren Allerzielen, op 2 november herdenken wij onze dierbare overledenen. Het is een dag waarbij er extra stilgestaan wordt bij het verlies van deze personen.
Voor meer informatie over Allerzielen kan u naar dit filmpje kijken, hierin wordt verduidelijkt wat Allerzielen precies inhoudt.

Zelf vind ik Allerzielen een triestige dag waar ik wel extra stilsta bij het verlies van de persoon, maar ik vind wel niet dat deze dag mag gezien worden als de enigste dag waar we rouwen en denken aan de overledene. Want zelf denk ik elke dag aan mijn opa , maar op deze dag gaan we samen met de hele familie het graf van mijn opa bezoeken.
Het is voor mij een moment waar je weer die verbondenheid voelt, want je deelt met je familie hetzelfde verdriet. Maar het is zeker niet de enigste dag waar ik stilsta bij het verlies en de pijn van mijn opa.

Allerzielen is nu 1 ritueel, maar er zijn er zoveel meer. Wilt u wat meer weten over verschillende rituelen kijk dan naar dit filpje : klik hier

zaterdag 15 december 2012

10 geboden

Iedereen heeft waarschijnlijk al gehoord van de 10 geboden.
De 10 geboden kunnen we zien als een soort richtlijn hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Je kan ze letterlijk interpreteren en deze zijn dan gericht naar god:¨
Of je kan ze ook vrij interpreteren en ze toepassen op iedereen van onze maatschappij:
http://www.youtube.com/watch?v=oXoBn8_IrAg
 

mens & medemens, hoe gaan we met elkaar om ?

Helft Belgische jongeren wantrouwt andere mensen

Een op de twee Belgische jongeren vertrouwt andere mensen niet.


Dat blijkt uit het onderzoek Connected, dat werd uitgevoerd door de jeugddienst voor informatie en preventie In Petto. Meer dan 1.700 jongeren, voornamelijk tussen 15 en 18 jaar oud, namen deel.
Diverse factoren hebben invloed op het wantrouwen jegens de medemens. Zo zijn meisjes iets negatiever ingesteld dan jongens: 55 tegen 44 procent. Ook het studieniveau speelt een grote rol. 73 procent van de leerlingen van het buitengewoon secundair onderwijs vertrouwt anderen niet. ASO-leerlingen hebben dan weer het meeste geloof in de mensen rondom hen: ‘slechts’ 41 procent oordeelt negatief.
In een klassiek gezin hebben jongeren minder angst (48 procent) dan in een nieuw samengesteld gezin (55 procent). Kinderen in een eenoudergezin komen er het bekaaidst af. Liefst 60 procent wantrouwt anderen.

uit dit artikel kan je dus afleiden dat de mensen meer en meer op zichzelf geworden zijn omdat er wantrouwen heerst onderling. Ik begrijp dit wel omdat er heel wat dingen in de media komen over diefstal, ontvoering,oplichters,... Zelf vertrouw ik ook niet snel mensen. Wanneer er iemand aan de deur belt die ik niet ken zal ik nooit de deur volledig opendoen en zal ik eerst eens door het raam kijken voor alleer ik de deur opendoe. Ik denk dat het een typisch kenmerk is voor onze maatschappij.
Mensen zoeken ook steeds minder contact met elkaar, ik denk dat daardoor ook het wantrouwen onderling groeit.
In zwolle hebben ze aan verschillende burgers gevraagd wat zij denken over het sociale contact tussen de mensen. Uit het filmpje kan je zien dat de grote meerderheid er niet tevreden over is. Ze vinden de mensen asociaal , niet vriendelijk en zelfs ronduit onbeleefd.
Ik vind ook dat er heel veel mensen zijn die niet beleefd zijn tegen anderen. Het gaat hier van verbaal geweld tot fysiek geweld.


wilt u het filmpje zien over Zwolle , klik dan hier  
 

woensdag 5 december 2012

Ecologische voetafdruk

Mijn ecologische voetafdruk bedraagt:
8.7 hectare of 87 000 vierkante meter.

8 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Belg( deze hoort bij de grootste van de wereld hier kan u een artikel lezen over de Belgische voetafdruk)
5.1 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Duitser
1.4 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Afrikaan

1.8 hectare is de duurzame voetafdruk, dit wil zeggen de oppervlakte waar iedereen recht op zou hebben.

Conclusie:
Mijn ecologische voetafdruk is duidelijk aan de hoge kant, ik zit 0.7 boven het gemiddelde van een Belg en maar liefst 7.3 hectare boven de voetafdruk van een Afrikaan.
Ook zie je dat de gemiddelde ecologische voetafdruk van de Belg veel hoger is dan de duurzame voetafdruk waardoor de oppervlakte niet eerlijk verdeeld is.

Ik kan mijn voetafdruk verkleinen door een spaardouchekop, spaarlampen te gebruiken, verse groenten en fruit te gebruiken, over te schakelen op groene stroom,...

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet echt milieubewust, en dus groen, leef. Ik gebruik bijna nooit de fiets en zelfs voor hele kleine afstanden gebruik ik de auto. Ook het gebruik van het openbaar vervoer kan beter.
Thuis kopen wij heel veel merkproducten in de winkel, eten we elke dag vis en vlees en letten we er niet op of het inheemse of uitheemse producten zijn die we nuttigen.
Het energieverbruik bij ons thuis ligt ook heel hoog, we gebruiken geen spaarlampen en alle toestellen blijven met de stekker in het stopcontact zitten ook al worden ze niet gebruikt.


Onze jaarlijkse reis is altijd met het vliegtuig en deze gaat meestal wel binnen Europa zijn.
Zo, als je een optelsommetje maakt van al deze dingen kan ik wel besluiten dat ik ook op een te grote voet leef. En hier ben ik niet zo tevreden mee.


Het moeilijkste te veranderen zijn de dingen rond de woning:
- bv: beter isoleren, veranderen naar groene energie: dit is moeilijk omdat dit een hele drastische verandering is waar er met mama en papa over moet gesproken worden.

ik denk ook dat mijn ouders het niet zouden zien zitten om hun voeding te veranderen omdat ze dit al zo gewoon zijn en graag elke dag vlees of vis eten , met de bijhorende producten, zonder rekening te houden of ze inheems of uitheems zijn. Toch heeft de hoeveelheid vlees en vis die een mens eet wel heel veel invloed op de ecologische voetafdruk. Dit is gebleken tijdens de actie 'Dagen Zonder Vlees' . Na 40 dagen geen vlees eten was de voetafdruk al met 160 ha gezakt . Klik hier als u het artikel wilt lezen

De jaarlijkse vliegvakantie zal ook niet snel veranderen omdat mijn mama en papa maar enkele dagen vrij hebben en deze niet willen spenderen in de auto om op de bestemming te raken.


Wat we wel kunnen veranderen is dat we erop kunnen letten dat we de toestellen uit schakelen, seizoensfruit kopen, deuren dicht als de verwarming aan staat, met de fiets naar de bakker,...


  • Denkt u ook soms na over welke soort wereld wij gaan achterlaten aan onze kinderen en kleinkinderen? Jean-Paul Jaud maakte hier een documentaire over en deze heet Severn: La voix de Nos Enfants
 

Severn: La Voix de Nos Enfants




maandag 3 december 2012

Zingeving en levensvragen

Iedereen over de hele wereld stelt zich wel vragen over de zin van het leven.. Waarom leef ik? Waarom is lijden nodig? Waarom ik? Wat is er na de dood?....

Ook Joël de Ceulaer vond zingeving en levensvragen een belangrijk thema in zijn leven en daarom schreef hij het boek Homo Sapiens. In dit boek staan allerlei meningen van mensen over zingeving van het leven.
In een gesprek voor Knack legt hij het boek wat uit en licht hij zijn mening over zijn zingeving en wereldbeeld toe.
http://www.youtube.com/watch?v=Z-cVoLysqEk ( indien u eens het gesprek wil bekijken)

Geloof vind ik iets heel persoonlijks, ik ga dan ook niet oordelen hoe iemand anders moet geloven en welke zin iemand moet geven aan zijn leven. Geloof neemt nu geen groot deel in van mijn leven, maar is wel altijd aanwezig geweest. Denk maar aan de communies, de godsdienstlessen op school.Op deze momenten worden we vaak 'verplicht' om na te denken over de zin van het leven, God,... Ook wanneer we een moeilijk moment hebben in ons leven komen vaak de levensvragen boven( klik hier voor voorbeelden van levensvragen)

In deze video kunt u zien welke plaats geloof en God inneemt in het leven van andere mensen. Dit vond ik een interessante video omdat je ziet dat  geloof of heel verschillende manieren en redenen aanwezig kan zijn in iemands leven
 




 

zaterdag 1 december 2012

Het rijnlands model

"Het Rijnlands model veronderstelt een overheid die zich actief bezighoudt met zaken als milieu, ruimtelijke ordening, onderwijs en sociale vraagstukken. In deze zin wordt ook wel van de sociale verzorgingsstaat gesproken. Voorts veronderstelt het een samenwerkingsbereidheid tussen overheid, werkgevers en werknemers. Daar waar de tegenstanders van het Rijnlands model vooral aandringen op loonmatiging, deregulering, en privatisering als nuttig voor de economische vooruitgang, zien de aanhangers van het Rijnlandse model vooral de betrekkelijke consensus tussen de diverse partners, het goede opleidingsniveau van de bevolking, de stabiliteit en de afwezigheid van al te scherpe misstanden als belangrijke voorwaarden voor de technisch-economische ontwikkeling."

bron : http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijnlands_model

"De Rijnlandse stijl kenmerkt zich door sociale zekerheid, spaarzin, gemeenschaps-gevoel en investeren op lange termijn. De werkcultuur is meer gericht op de inhoud van de activiteiten - het maakproces met behulp van vakmanschap - en het bereiken van maatschappelijke consensus tussen werkgevers, werknemers en financiers. Vertrouwen, loyaliteit en samenwerking vormen belangrijke waarden "
 

Na het lezen van dit fragment ben wel voorstander van het rijnlands model, omdat ik ook vind dat de er aan de maatschappij moet gewerkt worden met een visie die goed is voor een groot doelpubliek en voor een lange termijn.
Ik denk dat wanneer de overheid zich enkel zal beperken tot de zelfstandigen om mee samen te werken voor economische vooruitgang er protest zal komen van de anderen.


hieronder vind je een afbeelding die de verschilpunten tussen het rijnlands model en het Anglo- Amerikaans model weergeeft: